Եվ եկա՜ եսԼույս երազներով ես քո դուռը եկա...
Եկա պատմելու, թե ինչպես թորձեցի երևակայել աշխարհն առանց քեզ... և հանկարծ սառեց Արևը, մեռավ Երգև, անհետացավ Գեղեցիկը.... Եվ ինձ մենա՜կ զգացի, մենա՜կ անապատ աշխարհում, մենակ Ատծո պես:
Եվ եկա ես....
Եկա պատմելու , թե ինչպես էն լուռ ու տխուր գիշերին կրակ կարոտով դռներիդ մոտեցա, վշտացած հրեշտակի պես գլուխս քարին դրի, լացի ու հեռացա....
Եվ եկա ես...
Ա՜հ, եկա պատմելու, թե ինչպես են քնաթաթախ դաշտերում` բնության միստիկ տաճարի մեջ ծունկ իջավ, մխացի ես, արցունքով աղոթեցի քեզ համար...
Комментариев нет:
Отправить комментарий