ԱՐՓԻԱՐ-ԱՐ: ՀԱՅՐԵՆԱՍԻՐՈՒԹՅՈՒՆ

1. Ո՛վ, Արորդի՜ - Հայրենասիրությունը քո արմատի զգացողությունն է Մայր Հողի մեջ: Այդպես է ավանդում ինքը՝ Վահագնը:

2. Դու քո Բնօրրանում՝ բնության պես վայրի, բնության պես զորեղ ու հմայիչ: Քո Բնօրրանում՝ Մայր Հողի մեջ դու արմատ ունես, և այդ արմատն է քեզ կանգուն պահում

3. Քո Բնօրրանում է Արա՛ն իր արարչագործությունը կատարում քո Ազգի մեջ. քո Բնօրրանում է Վահագնը իր աստվածային Զորությամբ սնում քեզ:

4. Քո Բնօրրանում են քո նախնիները. այնտեղ է քո ծագումը, քո արյունը. այնտեղ է քո Հայրենիքը:

5. Հայրենիքը նույնանում է Մայր Հողին. Մայր Հողից դուրս քո արմատը չկա, Մայր Հողից դուրս Հայրենիք չկա:

6. Դու չես կարող Հայրենիք ընտրել: Դու ինքդ արմատ ունես քո Հայրենիքում: ԵՎ ինչպիսին էլ լինի քո Հայրենիքը - դու քո արմատով նույնանում ես նրան: Միայն հիվանդ և չարահալած հոգիները կդժգոհեն իրենց Հայրենիքից:

7. Հայրենասիրությունը սեր է՝ զգացմունք, և ձևավորվում է քո արմատի զգացողությունից, քո նախնիների զգացողությունից, քո շարունակելիության զգացողությունից:

8. Իր արմատի, իր նախնիների, իր շարունակելիության զգացողություն չունեցող մարդու մեջ չի կարող լինել Հայրենասիրություն որպես զգացմունք. նրա մեջ կլինի միայն հարմարվածություն: Հարմարվածությունը չի կարող նույնացվել Հայրենասիրության հետ:

9. Հարմարվածությունը ինքնագոհություն է: ԵՎ այդպիսիք սիրում են Հայրենիքը, ինչպես շունը իր թաղն է սիրում:

10. Հայրենասիրությունը սքանչացում է Մայր Հողով, նախնյաց ոգիներով, ազգահավատքով:

11. Միայն Ցեղակրոնը կարող է հայրենասեր լինել, քանզի նրա համար Հայրենիքը պարզապես սեփական երկրամաս չէ, ուր ոսկի են արդյունահանում և հունձք են հավաքում, այլ՝ սրբազան երկիր՝ Մայր Հող, ուր գտնվում են նրա նախնյաց ոգիները, ուր իր արմատն է, իր շարունակելիությունը:

12. Հայրենասիրություն - մարդկային բոլոր առաքինությունների թագն ու պսակն է դա: Հայրենասիրությունը մայրն է բազմազան առաքինությունների՝ բարոյականության, անձնվիրության, արիության, ազնվության...

13. Ազգային բարոյական հատկություններն իր մեջ միացնող այդ գերագույն առաքինությունն է Ազգերի գոյության անհրաժեշտ պայմանը և անսպառ աղբյուրը նրանց ուժի ու հավերժության:

14. Հայրենիքներն ապրում են հայրենասիրությամբ, ընկնում՝ դրա պակասի շնորհիվ: Հայրենասիրությամբ հարուստ Ազգը դեպքերի խաղալիքը չէ, այլ՝ դրանց կարգադրողը: Հայրենասիրությունը պատերազմի բարոյական ամրությունն է, անբեկանելի զրահը, անվրեպ զենքը:

16. Ազգն առանց հայրենասիրության այնպիսին է, ինչպիսին որ մարմինն առանց հոգու:

17. Հայրենիքի պաշտպանությունը քո ամենամեծ առաքինությունն է, քանզի պաշտպանում ես ոչ թե պարզապես սեփական հող, այլ՝ Մայր Հողը, պաշտպանում ես քո արմատը, քո Աստվածներին, քո նախնիներին և քո շարունակելիությունը:

18. Բոլոր Արի Ազգերը բնական պահանջով և հավերժության զգացողությամբ հայրենասեր պիտի լինեն. Արի Հայը՝ ավելի, քան բոլորը - հայրենապաշտ պիտի լինի Հայը, քանզի նրա Հայրենիքը հենց Արարատն է՝Արի Ցեղի Բնակը, որն իր մեջ ունի և սնում է ամբողջ Արի Ցեղի Արմատը կեցուցիչ:

19. Ամեն Արի Ազգ պարտավոր է պաշտպանել իր Հայրենիքը: Արարատը պաշտպանել պարտավոր են բոլոր Արի Ազգերը, քանզի այնտեղից են իրենք ծագել: Արարատն է Արի Ազգերի գոյառման սրբազան սկզբնավայրը՝ Արարման վայրը, ուր պահպանվում է Ցեղի Արմատը՝ Արի Հայը: