ՀԻՄՆ ԱՐԱՅԻՆ

Հա՜յր մեր, Արա՛, Դու Արարիչ

Սիրո՛, ՈՒժի՛, Հավատի՛...

Քո Օրհնությամբ այս Աշխարհում 

Լինելությո՛ւն թող լինի.

ՈՒ երբ երկիրը ցավով երկնի՝

Արարչությո՛ւն թող լինի:

      ԵՎ քո որդիքը արմենական

      Փառքդ երգեն, Հայր Արա՛:

              

Արիացեղ Արարատում

Ծիլարձակո՛ւմ թող լինի...

Վահագնացած սերունդների

Առատ ծնո՛ւնդ թող լինի.

ՈՒ երբ մայրերը օրոր երգեն՝

Զորերգությո՛ւն թող լինի:

   ԵՎ քո որդիքը արմենական

      Փառքդ երգեն, Հայր Արա՛:

Հա՜յր իմ, Արա՛, լսիր որդուդ,

Երբ Քո որդին կանչում է Քեզ,

Երբ Քո որդին զգում է Քեզ,

Երբ Քո որդին նման է Քեզ,

ԵՎ ում Դու Ինքդ ես արարել

Որպես հրաշագեղ երկրային աստված:

Հա՜յր մեր, Արա՛, Քո զավակները արևափառ,

Այս սուրբ ծեսին հավաքվել ենք

Քո Արարչական փառքը հյուսելու.

Մեր մեջ հաստատելու մեր Արի ծագումը,

Որ Քեզանից է գալիս.

Խնկարկելու մեր անարատ արյունը, 

Որ Քեզանից է հոսում մեր երակներում.

Պայծառացնելու մեր ազնվական դիմագիծը,

Որ Քեզանից ենք ժառանգել

ԵՎ վեհացնելու մեր մեջ Վահագնյա ոգին,

Որ արտացոլումն է Քո Էության:

Լույսը հենց իմ մեջ՝ Ցոլքն է Արայի:

ԵՎ լույսը իմ մեջ ժխտում է մութի

Խորհուրդը մռայլ

ԵՎ բացում Աշխարհն այնպես, ինչպես կա՝

Բյուր հրաշալիքներ՝ պայծառ ու վսեմ

Իմ շուրջն են խաղում,

Ինձ հետ են խաղում:

Ես էլ հրաշալիք՝ հրաշալիքների մեջ,

Ես էլ եմ խաղում անծայր Աշխարհում

ԵՎ հասնում մինչև հենց Ինքը՝ Արա՛ն

ԵՎ ապա փարվում Արայի կրծքին

ՈՒ ձուլվում նրան:

Ես զգում եմ իմ մեջ արյունն Արայի, 

Նրա պատկերում ես ինձ եմ տեսնում.

Ես զգում եմ Նրա զարկերը սրտի...

ԵՎ Նա հենց իմ մեջ արարում է ինձ: